Skip Navigation
 

Nowa polityka energetyczna Polski do 2030 roku

Dokument odnosi się do najistotniejszych zagadnień energetyki polskiej, a realizacja wskazanych w strategii działań umożliwi rozwiązanie takich kwestii jak rosnące zapotrzebowania na energię, problemy dotyczące infrastruktury wytwórczej i transportowej, ochrona środowiska i zobowiązania względem UE. Również sytuacja Polski związana z uzależnieniem od zagranicznych dostaw gazu ziemnego i ropy naftowej została w strategii szeroko opisana.

 

Żaden z poprzednio przyjętych planów nie omawiał w tak szczegółowy sposób zagadnień polskiej energetyki. Określono sześć podstawowych kierunków jej rozwoju, a dla każdego z nich – cele szczegółowe, działania wykonawcze wraz ze sposobem, terminami wykonania jak też jednostkami odpowiedzialnymi za ich realizację.

 

Pierwszą kwestię nowej polityki energetycznej stanowi poprawa efektywności energetycznej kraju, określonej jako priorytetowej i kluczowej dla pozostałych założeń strategii. Dążenie do utrzymania zeroenergetycznego wzrostu gospodarczego i konsekwentne zmniejszanie energochłonności polskiej gospodarki do poziomu UE-15 to główne cele przyjętej polityki. Aby je osiągnąć, Ministerstwo Gospodarki przygotuje ustawę o efektywności energetycznej, która wdroży system wsparcia oparty na białych certyfikatach.  Ponadto resort będzie stymulować rozwój wysokosprawnej kogeneracji (procesu technologicznego sprzyjającemu ograniczaniu zużycia paliwa do produkcji energii, a tym samym - obniżaniu emisji zanieczyszczeń i ograniczaniu zużycia paliw kopalnych), wspierać inwestycje w oszczędzanie energii oraz badania naukowe. Na rzecz proefektywnościowego wykorzystania energii prowadzone będą również kampanie informacyjne i edukacyjne.

 

Kolejnym zagadnieniem szeroko omawianym w dokumencie jest kwestia bezpieczeństwa energetycznego. Planuje się wzrost bezpieczeństwa dostaw paliw i energii w oparciu o własne zasoby, głównie węgla kamiennego i brunatnego. Zapewniłoby to niezależność polskiej produkcji energii i ciepła względem dostawców z zagranicy. Jednocześnie w dalszym ciągu prowadzone będą działania związane z dywersyfikacją dostaw paliw. Z kolei zróżnicowanie zarówno kierunków dostaw jak i technologii produkcji paliw, gazu i ropy naftowej, mają w jak największym stopniu umożliwić pozyskiwanie surowców z rodzimych źródeł. Planowany jest także rozwój połączeń transgranicznych.

 

Dodatkowo, poprzez wprowadzenie do taryf specjalnych zachęt, zakłada się stworzenie stabilnych perspektyw dla inwestowania w infrastrukturę przesyłową i dystrybucyjną. Na operatorów nałożony zostanie obowiązek szczegółowego planowania: opracowania planów rozwoju sieci, lokalizacji nowych mocy wytwórczych oraz kosztów ich przyłączenia. Planuje się także zmianę przepisów definiujących odpowiedzialność samorządów za przygotowanie lokalnych planów zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe.

 

Ministerstwo Gospodarki, kładąc nacisk na dywersyfikację struktury wytwarzania energii elektrycznej chce również wprowadzić program polskiej energetyki jądrowej jako trzeci filar omawianej polityki. W dokumencie wskazano działania jakie należy podjąć w najbliższych latach, aby możliwie szybko uruchomić w Polsce pierwsze elektrownie tego typu. Niezbędne jest przygotowanie odpowiedniej infrastruktury prawnej, organizacyjnej i zapewnienie warunków do wybudowania i uruchomienia elektrowni jądrowych bazując na sprawdzonych, bezpiecznych technologiach.

 

Czwartym kierunkiem rozwoju polskiej energetyki ma być wzrost wykorzystania odnawialnych źródeł energii (OZE), zgodnie z celami zawartymi w pakiecie klimatycznym. Do 2020 roku planuje się 15 proc. udział OZE w zużyciu energii finalnej oraz 10 proc. udział biopaliw, zwłaszcza II generacji, w rynku paliw transportowych. Ministerstwo będzie wspierać rozwój biogazowi rolniczych oraz farm wiatrowych na lądzie i morzu, także poprzez system dofinansowania z funduszy europejskich i ochrony środowiska.

 

Zwiększenie konkurencji na rynku energii to przedostatnia z sześciu podstawowych dróg rozwoju energetyki wyznaczonych przez strategię. Zapewnienie stabilnego funkcjonowania rynku poprzez wdrożenie odpowiednich przepisów, przeciwdziałanie nadmiernemu wzrostowi cen i ochrona odbiorców wrażliwych to główne przesłanki związane z polityką wzrostu konkurencyjności na rynku.

 

Ostatnim zagadnieniem, jakie wzięto pod uwagę w polityce energetycznej do 2030 roku, jest ograniczenie oddziaływania energetyki na środowisko. Wskazano metody ograniczenia emisji CO2, SO2, NOX, dzięki którym możliwe będzie wypełnienie międzynarodowych zobowiązań, ograniczając jednocześnie konieczność wprowadzania znaczących zmian w strukturze wytwarzania. Planuje się stworzenie systemu zarządzania krajowymi pułapami emisji gazów cieplarnianych i innych substancji, wprowadzone zostaną dopuszczalne produktowe wskaźniki emisji. Ponadto, resort opracuje system dysponowania przychodami z aukcji uprawnień do emisji CO2. Planuje się także wsparcie rozwoju technologii wychwytu i składowania dwutlenku węgla (CCS), a także realizację zobowiązań wynikających z nowej dyrektywy ETS.

 

 

Zródło: http://builddesk.pl/aktualno%c5%9bci/2009-11-polityka-energetyczna?utm_source=Jet.Mail&utm_medium=Newsletter%2025/2009&utm_campaign=Newsletter%2025/2009


 
 
« powrót|drukuj